วันอังคาร, มีนาคม 22, 2559

"คายเจียงเซ่งอ๋อง" ศูนย์รวมจิตใจของตระกูลแซ่ตั๋นในตะกั่วป่า (ตอนที่1)

ในยุคทองของเมืองตะกั่วป่า มีชาวจีนอพยพเข้ามาทำมาหากินลงหลักปักฐานเป็นจำนวนมาก มีหลากหลายกลุ่ม หลากหลายแซ่ ทั้งชาวจีนฮกเกี้ยน ชาวจีนไหหลำ ชาวจีนกวางตุ้งฯ โดยมีชาวจีนฮกเกี้ยนเป็นส่วนใหญ่ 

ทั้งนี้การเดินทางจากแผ่นดินแม่ในสมัยนั้น ต้องผจญกับความยากลำบาก มีเพียงแรงใจและแรงกายที่มุ่งมั่นหมายที่จะฝ่าฟันอุปสรรคนานานับประการเพื่อสร้างเนื้อสร้างตัวให้มีความมั่นคงและมั่งคั่งกว่าเดิมการพลัดถิ่นเข้ามาอยู่ในดินแดนใหม่จึงจำต้องมีการรวมตัวกันเป็นกลุ่ม เพื่อจะได้ให้ความช่วยเหลือพวกพ้องเดียวกัน จึงได้มีการจัดตั้งสมาคม(โฮ้ยก้วน)ขึ้นมาในตะกั่วป่า นอกจากเพื่อช่วยเหลือพวกพ้องแล้วยังเป็นศูนย์รวมจิตใจของเหล่าสมาชิกในสมาคมนั้นๆด้วย โฮ้ยก้วนต่างๆจึงที่ประดิษฐานองค์เทพเจ้าที่ตนนับถือด้วย อาทิ กึงตั้งโหยก้วน ของชาวกวางตุ้ง ประดิษฐานองค์ท่ามกุงหย่า หรือเค่งจิ้วฮ่วยก๊วน ของชาวไหหลำ ประดิษฐานองค์ตุ้ยบ้วยเต๋งเหนี่ยว เป็นต้น 



นอกจากการรวมตัวกันในรูปแบบสมาคมหรือโฮ้ยก้วนแล้ว ยังมีการรวมกลุ่มกันเฉพาะแซ่อีกด้วย ในที่นี้จะกล่าวถึง "เอ่งฉ้วนต๋อง" ของคนแซ่ตั๋น ซึ่งมีจำนวนมากในตะกั่วป่ารวมทั้งพื้นที่ใกล้เคียง จากคำบอกเล่าของผู้เฒ่าผู้แก่ได้กรุณาเล่าไว้ว่า ในสมัยที่ยังไม่มีการตัดถนนเส้นถนนกลั่นแก้วลงมาบรรจบกับถนนศรีตะกั่วป่า กงสีของคนแซ่ตั๋นจะตั้งอยู่ที่บริเวณนั้น ซึ่งหมายถึงบริเวณที่เรียกว่า "ปากกรอก(ปากตรอก)" ในปัจจุบันนั่นเอง และเมื่อมีการตัดถนนได้ย้ายมาอยู่ที่ถนนศรีตะกั่วป่าบริเวณใกล้ๆกับร้านรวมสินในปัจจุบัน ก่อนที่จะได้ปิดตัวลงไป
ท่านตั๋นเซ่งอ๋อง หรือตั๋นหงวนก๊อง เป็นศูนย์รวมจิตใจของคนในตระกูลแซ่ จึงมีการจัดงานพบปะสังสรรค์กันโดยถือเอาวันรำลึกถึงองค์ท่านเป็นมงคลวาระ(15ค่ำ เดือน2 ของจีน)ในการพบปะกัน

ท่านตั๋นเซ่งอ๋อง หรือตั๋นหงวนก๊อง ในอดีตท่านได้สร้างคุณงามความดีไว้มากมาย อนุชนครรุ่นหลังล้วนสำนึกถึงความดีของท่าน ดังที่ปรากฎว่ามีการสร้างอนุสาวรีย์ สร้างศาลเจ้าต่างๆ รวมถึงการนำชื่อของท่านมาเป็นชื่อถนน ทั้งในแผ่นดินจีนและไต้หวัน สำหรับลูกหลานจีนโพ้นทะเลล้วนนับถือท่านเป็นเทพเจ้าประจำตระกูลแซ่อีกด้วย 
นอกจากคุณงามความดีที่ได้มีการจดบันทึกไว้ในหน้าประวัติศาสตร์แล้ว เพื่อเป็นการประกาศเกียรติคุณและความสามารถของท่านแล้ว ยังมีการนำเรื่องราวของท่านมาสร้างเป็นละครชุด เรื่อง "根在中原"
ซึ่งคุณMamiya ได้กรุณาบันทึกไว้เป็นเรื่องย่อ สามารถติดตามได้ที่
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=mamiya&month=28-10-2008&group=1&gblog=41
จึงของแสดงความขอบคุณมา ณ ที่นี้


"ถึงแม้ผู้รวบรวมบทความนี้จะเป็นลูกหลานจีนที่ใช้แซ่หลิม แต่ส่วนหนึ่งทางฝ่ายมารดาเป็นคนแซ่ตั๋น มีบรรพชนเป็นชาวเมืองเจียงจิว มณฑลฮกเกี้ยน จึงร่วมสำนึกในคุณงามความดีของท่านตั๋นเส่งอ๋อง การรวบรวมบทความนี้จึงบันทึกไว้เพื่อเป็นการเผยแพร่คุณงามความดีของท่านสืบไป "
#บรรพชนสร้างสรรค์ ลูกหลานสืบสาน


2 ความคิดเห็น:

  1. ทั้งนี้การเอ่ยนามของท่านข้างต้นเป็นการออกเสียงที่รู้จักกันดีในกลุ่มลูกหลานชาวจีนฮกเกี้ยนในแผ่นดินไทย อาทิ
    ตั๋นเซ่งอ๋อง หรือ เฉินเซิ่งหวัง(陳聖王 chén shèng wáng)
    คายเจียงเส่งอ๋อง หรือ คายจางเซิ่งหวัง(開漳聖王 kāi zhāng shèng wáng)
    แซ่ตั๋น หรือ เฉิน (陳 chén)
    ตั๋นหงวนก๊อง หรือ เฉินเอวี๋ยนกวาง 陳元光 (chén yuán guāng)
    เอ่งฉ้วนต๋อง(穎川堂)

    ตอบลบ
  2. จากบทความข้างต้น มีบางช่วงตัวอักษรที่เล็กไป เนื่องด้วยผู้รวบรวมไม่ถนัดในใช้งาน จึงขอนำข้อความมาโพสซ้ำอีกครัง
    "ทั้งนี้การเดินทางจากแผ่นดินแม่ในสมัยนั้น ต้องผจญกับความยากลำบาก มีเพียงแรงใจและแรงกายที่มุ่งมั่นหมายที่จะฝ่าฟันอุปสรรคนานานับประการเพื่อสร้างเนื้อสร้างตัวให้มีความมั่นคงและมั่งคั่งกว่าเดิมการพลัดถิ่นเข้ามาอยู่ในดินแดนใหม่จึงจำต้องมีการรวมตัวกันเป็นกลุ่ม เพื่อจะได้ให้ความช่วยเหลือพวกพ้องเดียวกัน จึงได้มีการจัดตั้งสมาคม(โฮ้ยก้วน)ขึ้นมาในตะกั่วป่า นอกจากเพื่อช่วยเหลือพวกพ้องแล้วยังเป็นศูนย์รวมจิตใจของเหล่าสมาชิกในสมาคมนั้นๆด้วย โฮ้ยก้วนต่างๆจึงที่ประดิษฐานองค์เทพเจ้าที่ตนนับถือด้วย อาทิ กึงตั้งโหยก้วน ของชาวกวางตุ้ง ประดิษฐานองค์ท่ามกุงหย่า หรือเค่งจิ้วฮ่วยก๊วน ของชาวไหหลำ ประดิษฐานองค์ตุ้ยบ้วยเต๋งเหนี่ยว เป็นต้น "

    ตอบลบ