ผ่านพ้นไปอีกหนึ่งปีสำหรับประเพณีประจำเดือนเจ็ด (จันทรคติแบบจีน) นั่นคือ "ผ้อต่อ"
กิจกรรมที่มุ่งเน้นถึงการทำบุญทำทานโปรดดวงวิญญาณที่ล่วงลับ ตามแบบคติความเชื่อของชาวจีน(ที่คลลุกเคล้าที่พุทธ เต๋า ฯ เข้าด้วยกัน) ที่สืบทอดกันมาหลายชั่วคน
สำหรับที่ "ตะกั่วป่า"
มีการจัดงานผ้อต่อขึ้นที่ "ศาลเจ้าฮกเกี้ยนโฮ้ยก้วน" ซึงจากคำบอกเล่าจากผู้เฒ่าผู้แก่ ท่านว่า ณ ที่นี้ ได้มีการงานผ้อต่อ ในวันสุดท้ายของเดือนเจ็ด เป็นงานเล็กๆของกลุ่มคนที่สืบทอดกันมาหลายช่วงอายุคน
เป็นการจัดที่เรียกว่า "บาบ๋าผ้อ"
โดยจะมีการนำเครื่องไหว้ อาหารคาวหวาน ผลไม้ต่างๆมาไหว้องค์ผ้อต่อก้ง ซึ่งที่นี้มีเพียงกระถางธูปติดนามองค์ผ้อต่อก้งไว้เสมือนหนึ่งเป็นตัวแทนของเทพเจ้าไว้เท่านั้น
และในช่วงหัวค่ำบรรดาสมาชิกของโฮ้ยก้วยจะมาร่วมพิธีไหว้องค์ผ้อต่อก้งและร่วมรับประทานอาหารด้วยกันเป็นอันจบพิธีสำหรับประเพณี "ผ้อต่อ ตะกั่วป่า"
สำหรับเครื่องเซ่นไหว้ที่พิเศษของงานนี้จะเป็น "เต่า" ที่สือถึงความมีอายุยืนยาว บวกกับเรื่องราวที่กล่าวอ้างจากเรื่องของพระถึงซำจั่งข้ามทะเลจึงมีการนำเต่ามาเป็นสัญลักษณ์ในงานนี้
เต่าแป้งขนมโก๋ ขนาดใหญ่ เขียนลวดลายมงคล
เต่าแป้งขนมโก๋
เต่าแป้งขนมโก๋ ลายอักษรซิ่ว อายุยืน
เต่าชุดนี ให้ชื่อ "ซิ่วกู้壽龜" มาจากเส้นหมี่ที่ยืดยาว หมายถึงการมีอายุยืนตรงกับภาษาจีนที่ว่า "壽/寿ซิ่ว" และกู้ "龜"ที่หมายถึงเต่าในสำเนียงหมิ่นหนาน(ฮกเกี้ยน)
เต่าแป้งขนมไส้ไก้หรือแป้งเจี๊ยะโก้ย "ปาท่องโก๋"
เต่าจากส้มโอ
วุ้นลายอักษร "寿ซิ่ว" อายุยืน
รูปแบบของการจัดทำอาจมีการปรับเปลี่ยน มีทั้งแบบเก่าบ้าง ใหม่บ้าง
แต่ขอให้ไม่หลุดออกจาก "กรอบของงาน"
ผมก็ว่าเป็นการสืบสานการอนุรักษ์ขนบธรรมเนียมประเพณีคงให้คงอยู่สืบไปได้
"""ผมว่าไว้..เอง""
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น